หวานเชื่อว่าซีนสติแตก ร้องไห้สุดพลัง นี่เป็นซีนอารมณ์ที่ทุกบ้านต้องเคยเจอ จังหวะที่อยู่ดีๆลูกก็ปรี๊ดดดดดดดด ขึ้นสุดเพดานบ้าน ซึ่งบางทีเกิดจากเหตุการณ์ที่พ่อแม่เองก็ยังงงอยู่ว่าร้องทำไม 😂😂 แต่อย่างที่เคยบอกว่าสำหรับเด็กๆ เค้าจะนึกภาพในหัวเอาไว้แล้ว เมื่อลำดับเหตุการณ์ในชีวิตจริงมันไม่เป็นไปตามภาพนั้น ก็จะเป็นที่มาของการสติแตกนั่นเอง
ซึ่งสำหรับพีต้าก็บอกเลยว่ามีบ้างเป็นเรื่องปกติ อาจจะไม่บ่อยนักแต่มาทีก็เหนื่อยนะ เราก็รับมือตามวัยกันไป ก่อนหน้านี้หวานมองว่าเค้ายังเด็ก เรื่องนี้ยังไม่จำเป็นเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ในวัย3ขวบ5เดือน หวานเริ่มรู้สึกว่ามันถึงเวลาแล้วที่เค้าโตพอที่จะเข้าใจและเรียนรู้เรื่อง “อารมณ์ของตัวเอง”
แล้วก็มีโอกาสที่ได้ลองวิชาที่อ่านมาพอดี..
เหตุการณ์มีอยู่ว่า..
ที่ร้านอาหารหม่าม๊าก็ชวนเด็กๆ เล่นดูดน้ำหวานจากดอกเข็ม(เคยเล่นกันมั้ยคะ) ก็สนุกสนานร่าเริงดีไม่มีอะไร ก็ขึ้นรถกลับบ้าน พอปิดประตูรถปุ๊บ ขับรถออกจากร้านอาหารปั๊บ…
Peta : ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก…
“พีต้าจะเอาดอกเข็มอ่ะ”
“พีต้าจะเอาดอกเข็มที่ร้านอาหาร”
(พร้อมกับอาการฟาดหัวฟาดหางอยู่บนคาร์ซีทระดับ8/10..เมื่อรู้ว่าป่าป๊าไม่ได้จอดรถแล้วพากลับไป)
Mama : “พีต้าครับ..ตอนนี้มันมืดแล้ว ฝนตกด้วย”
“เราต้องรีบกลับบ้านไปอาบน้ำกันแล้วนะ”
“พีต้าไม่ต้องร้องหรอกลูกมันจะเจ็บคอ”
แล้วหวานก็พูดอะไรไปอีกมากมาย ที่พยายามจะอธิบายให้เค้าเข้าใจเหตุผลร้อยแปด “ในมุมของเรา”
Peta : ว๊ากกกกกก วี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
“ไม่เอา!! พีต้าจะเอาดอกเข็ม พีต้าจะกลับไปร้านอาหารเดี๋ยวนี้เลย พีต้าไม่รักป่าป๊า หม่าม๊าแล้วนะ”
(Keyword ‼️ ก็มาจ๊าาา ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ไม่ต้องมาดีกับฉัน )
จนมานึกได้ว่าเคยอ่านเจอว่าจริงๆแล้วตอนนี้เค้าไม่ได้ต้องการเหตุผล แต่เค้าต้องการคนที่เข้าใจ “ในมุมของเค้า”
Mama : “หม่าม๊ารู้ว่าพีต้าโกรธมากใช่มั้ยครับตอนนี้..”
“พีต้าโกรธที่ป่าป๊าหม่าม๊าไม่ยอมจอดรถให้พีต้าเก็บดอกเข็มที่ร้านอาหารขึ้นมา”
คือมหัศจรรย์มาก พีต้าเงียบกริ๊บ!! หยุดร้อง!! หลังจากที่ร้องแบบไม่ยอมฟังอะไรด้วยความโกรธมาซักพัก..
Peta : พยักหน้า..แล้วตอบว่า “ใช่”
Mama : “หม่าม๊าเข้าใจลูกน๊า..เข้าใจที่สุดเลย แต่หม่าม๊าก็อยากอธิบาย ถึงเหตุผลในมุมของหม่าม๊า ว่าตอนนี้มันมืดแล้ว ฝนก็ตก ที่สำคัญดอกไม้มันไม่ใช่ของเรา คนปลูกเค้าตั้งใจปลูกมาตั้งนาน เราจะเด็ดของเค้ามาเยอะๆ เค้าก็จะเสียใจนะครับ”
พีต้านิ่ง..ฟัง..สงบลงแต่ยังคงปากคว่ำเล็กน้อย
Mama : หม่าม๊ารู้ว่า ตอนนี้ Sadness กับ Anger ในตัวพีต้ากำลังทำงานกันอยู่ แต่ Joy หายไป เรามาช่วยกันเรียกจอยดีมั้ย หม่าม๊ามีเคล็ดลับการเรียกจอยด้วยนะ
Peta : อะไรอ่ะ
Mama : นี่ไง..เราต้องกอดกันแบบนี้ แล้วก็เอามือเคาะๆเบาๆตรงหลังแล้วช่วยกันเรียก “Joy” มารึยัง.. จ๊อยยย จ๊อยยย จอย จอยยังไม่มาเลย จอยอยู่ในตัวพีต้า เค้าน่าจะจำเสียงพีต้าได้นะ ช่วยหม่าม๊าเรียกหน่อยครับ
Peta : จอยย จ๊อยย จอยย มานี่ !!
แล้วก็จบด้วยการที่พีต้าหัวเราะเพราะเรียกจอยกลับมาได้สำเร็จ ♥️
ลูกโตขึ้นทุกวัน โจทย์ของคนเป็นแม่ก็เปลี่ยนแปลงและท้าทายไปทุกวัน เหตุการณ์นี้ทำให้หวานตื่นเต้นมาก เพราะไม่คิดว่าทฤษฎีที่อ่านมา พอมาใช้จริงแล้วมันจะเวิร์คขนาดนี้ อยากเล่าให้ฟังเพราะเชื่อว่าแม่ทุกคนคงต้องเคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้ หวานทำแล้วได้ผลดี เลยอยากให้ลองดูค่ะมันเวิร์คจริงๆค่าาา
สรุปหลักการแบบสั้นๆจำง่ายๆ
- สะท้อนอารมณ์
สอนให้เค้ารู้จักกับอารมณ์ตัวเอง สำหรับบ้านเรา character จากการ์ตูนเรื่อง Inside Out ช่วยได้เยอะมากกก เพราะมันชัดเจน (และแม่เป็นติ่งดีสนีย์นั่นเอง)
:: ตัวอย่าง ::
“ตอนนี้พีต้ากำลังโกรธใช่มั้ยครับ..Angerกับ Sadness มาเต็มเลยใช่มั้ยลูก” - เข้าใจ
แสดงให้เห็นว่าเราเข้าใจเค้าจริงๆ เราอยู่ฝั่งเดียวกับเค้านะ
:: ตัวอย่าง ::
“หม่าม๊าเข้าใจเลยนะ..ว่าพีต้าโกรธหม่าม๊าที่หม่าม๊าไม่ให้พีต้าทานเยลลี่ใช่มั้ยครับ” - ขั้นตอนนี้คือมหัศจรรย์ ถ้าเราเข้าใจเค้าจริงๆ พูดถึงเรื่องที่เค้าโกรธอยู่ในใจจริงๆ จี้โดนจุดปุ๊บ ลูกจะเงียบกริ๊บแบบไม่น่าเชื่อเลยค่ะ แต่มันค่อนข้างยากหน่อย เพราะเราต้องหาสาเหตุที่แท้จริง อันเป็นที่มาของการงอแงให้ได้ ซึ่งบางครั้งมันอาจจะลึกซึ้งกว่าเหตุการณ์ที่เราเห็น เช่น งอแงว่าไมโลหกสามหยด ร้องไห้ปานโลกสลาย แต่จริงๆแล้วเป็นเพราะไม่อยากไปโรงเรียน เลยหาเรื่องดราม่านั่นเอง
- เยียวยา ช่วยคิดวิธี แนะนำ หาทางที่จะช่วยให้ลูกรู้จักจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้ เพราะสำหรับเด็กมันไม่ง่าย (ขนาดผู้ใหญ่เองบางทียังยากเลย)
❄️ เหนือสิ่งอื่นใดคือใจต้องเย็นดุจภูเขาน้ำแข็ง อย่าได้โมโหหรือใช้อารมณ์เป็นอันขาด งานนี้เอลซ่าต้องมาเองจ๊าาา ❄️
#เลี้ยงลูกสมัยนี้ใครว่าง่าย
#ตอนเรียนยังอ่านหนังสือไม่เยอะขนาดนี้เลยนะ
#ใครอ่านจบอนุญาตให้ลุกขึ้นยืนบนเก้าอี้แล้วปรบมือให้ตัวเองได้
//เป็นกำลังใจให้นะทุกคน
//บีบมือแน่นๆ
//กอดแรงๆ3ที
p.S. พีต้ายังไม่เคยดูเรื่อง Inside Out แบบเต็มเรื่องหรอกนะคะ หนังมันยาว หวานเลยไม่แน่ใจว่ามันจะยากไปสำหรับวัยเค้ารึเปล่า แต่ก็กำลังคิดว่าจะหาเวลาพาดูอยู่เหมือนกัน น่าจะพอได้แหละ แต่ที่พีต้ารู้จัก “Joy” “Anger” “Sadness” ดีขนาดนี้ หวานแค่เปิดให้ดูหนังตัวอย่าง ก็อินตามเบอร์นี้แล้วค่า 😆💕