ตั้งแต่วันแรกที่น้องเพตั้นเกิดหวานก็ให้นมแม่มาตลอด ช่วงแรกก็กินเต้าล้วนเพื่อให้ไม่สับสน จนซักพักก็เริ่มสลับมาเป็นขวดได้บ้าง แต่พอนานๆไปก็กลายมาเป็นไม่ยอมกินขวด จะกินแต่นมสดๆใหม่ๆจากเต้าเท่านั้น ก็ไม่เป็นไร ให้ได้เรื่อยๆ แม่ก็สบายๆเพราะว่าง่ายและสะดวกดี จะไปเที่ยวที่ไหนหิวเมื่อไหร่ก็ควักเลย มันเป็นความสุขของคนเป็นแม่มากๆ โมเมนต์ที่ลูกดูดนมจากเต้า เราได้มองตาแป๋วๆของเค้าที่จ้องกลับมา กอดเค้าเอาไว้ ยิ้มบ้าง เล่นบ้าง หน้าที่สำคัญและภูมิใจ เป็นสิ่งเดียวที่ทำได้เฉพาะคนเป็นแม่เท่านั้นโดยไม่มีวันที่จะมีใครมาแทนได้..
แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา..
ถึงวันนี้หวานให้นมเพตั้นมาจนครบ1ปี10เดือนแล้ว..
ก็นานพอสมควร ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ทำให้คิดว่าถึงเวลาแล้วที่คงจะต้องพอ บอกเลยว่าใจหายยยยยม๊ากกก แต่คิดว่าไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ต้องเลิก ลูกต้องโตขึ้นทุกวัน แม่ก็ต้องปรับตัวปรับใจให้ทันตาม..
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่ว่าต้องเลิก..
ก็มาถึงวิธีการ..
ก่อนที่จะมาถึงครั้งนี้ เคยลองคุยกับเพตั้นดีๆมาหลายรอบว่า.. “เลิกนมหม่าม๊าแล้วเนาะ โตแล้ว นมหม่าม๊าไม่มีแล้ว” เพตั้นก็จะตอบว่ากลับ “ม่ายยย…จะกินนมม๊า” “ขอกินนมม๊าได้มั้ย..” และไม่ยอมอยู่ดี สุดท้ายเราก็ใจอ่อน ยอมให้กินทุกครั้ง ก็คุยกับป่าป๊าว่าคนนี้ท่าจะเลิกยากแน่เลย กินมานานแล้ว โตแล้ว รู้เรื่องแล้ว ท่าจะดราม่ากว่าตอนเฮียเยอะแน่ๆ ป๊าเตรียมตัวเลยนะ!!
**พีต้าเลิกนมอายุประมาณ1.3ขวบ โดยหักดิบเลย เพราะหวานท้องน้องเพตั้น กลางวันบอกว่านมหมด ไม่ให้หม่ำ ส่วนกลางคืนยกให้ป๊าดูไปเลย แม่ไม่อยู่ด้วยเดี๋ยวใจอ่อน ร้องไห้อยู่หลายวันเหมือนกัน ใครอยากอ่านรายละเอียดสมัยพีต้า #เลิกนมมื้อดึก ตามลิ้งนี้ได้เลยค่ะ https://www.happymommydiary.net/2016/06/28/quitmilk/
แต่ผิดคาด!!!!
มันกลับกลายเป็นง่ายม๊ากกกกกก!!!!
มีคนแนะนำมาสารพัดวิธี..
- ทั้งคุยดีๆ ❌ อันนี้ลองแล้วก็ไม่รอด.. 😂😂 ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น!!
- ใช้พลาสเตอร์สีเนื้อแปะนมแล้วบอกว่านมไม่มีแล้ว อันนี้ก็น่าลองซื้อพลาสเตอร์มาพร้อมละ แต่ยังไม่ทันได้ใช้
- เอาบอระเพ็ดมาทา แบบสุดคลาสสิค แต่ก็ไม่รู้จะหาพอระเพ็ดมาจากไหน
- สุดท้ายมาจบง่ายๆด้วย “ยาเขียวตราใบห่อ” ที่วางอยู่ในตู้ยาที่บ้าน มีคนบอกว่าให้เอามาทานม เด็กดูดแล้วจะขมๆ ใช้แทนบอระเพ็ดได้
วิธีการก็คือเอายามาละลายน้ำแล้วป้ายที่หัวนม แค่นั้นเลย!!
ตอนแรกในใจก็คิดว่าวิธีนี้จะเวิร์คมั้ยน๊อออ แอบลองชิมเองแล้วไม่เห็นค่อยขมเท่าไหร่เลย 😂😂 แต่ก็เอาวะ ไม่เสียหาย ลองดูก็ได้!!! และเวลาแห่งความระทึกใจก็มาถึง.. เมื่อน้องเพตั้นขอจุ๊บนม หวานก็เปิดนม(ที่ทายาเขียวเตรียมไว้)ให้ดู แล้วบอกเค้าว่านมหม่าม๊าเสียแล้วอ่ะ น้องเพตั้นทำหน้างงๆ ตาโต มาจ้องใกล้ๆ เอานิ้วเขี่ยๆ “เพตั้นกินมั้ยอ่ะ..แต่ม๊าว่ามันเสียแล้วนะ ดูสิ..” ปรากฎว่านางไม่ยอมกินเลย แล้วก็บอกว่า “นมม๊าเสียแล้ว” แล้วก็เดินไปเล่นอย่างอื่นต่อ จ๊บบบบบ!!!! ง่ายยยยย!!! หักมุม!!!!!!!!
ตอนนี้ก็ผ่านมาสามวันแล้ว ถามว่าหม่ำนมม๊ามั้ย นางตอบว่า “ไม่..นมม๊าเสียแล้ว ขมปี๋ๆ” (มีการบอกขมปี๋ๆทั้งที่ตัวเองยังไม่ได้ดูดซักแอะ!!!!) ไม่มีร้องไห้ ไม่มีดราม่า มีแค่หงุดหงิดนิดหน่อยแบบน่าเอ็นดู เหลือก็แต่หม่าม๊าคนนี้ที่ยังทำใจไม่ค่อยได้ คิดถึงช่วงเวลาที่ให้นมลูกเหลือเกิน 😢 มีหลายครั้งที่มองหน้าเค้าแล้วก็อยากจะกลับไปให้ แต่สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ป๊าบอกว่าดีแล้ว ลูกต้องโตขึ้น เธอก็จะได้พักเต็มที่ด้วย..
Dear..
My Peyton ♥️
เราผ่านช่วงเวลาดีๆด้วยกันมา 1 ปี 10 เดือนแล้วนะลูก หม่าม๊ามีความสุขมากๆ แต่ลูกต้องโตขึ้นจริงๆอย่างที่ป๊าบอก ไม่ว่ายังไงม๊าจะจดจำความรู้สึกที่ได้กอดลูกเอาไว้แล้วให้นม ไม่ว่าลูกโตแค่ไหนก็จะไม่มีวันลืมนะครับ..
รักลูกมากที่สุด