หวานได้อ่านบทความนี้ตั้งแต่พีต้าอายุไม่กี่เดือน.. ไม่รู้ที่มาที่ไปเพราะเห็นเพื่อนแชร์มาเป็นข้อความในFacebook แต่อ่านแล้วรู้สึกอิน และคิดว่าน่าจะจริง ที่สำคัญคือทุกคนสามารถทำตามได้ มาวันนี้ทั้งพีต้าเพตั้นเติบโต และถือว่าเป็นเด็กที่พูดได้เร็วทั้งคู่.. หวานคิดว่าบทความนี้มีส่วนมากค่ะ ยาวหน่อย แต่อยากให้ลองอ่านกันดูน๊าา 😊💕 #อยากให้ลูกพูดก็ต้องพูดกับลูกเยอะๆ “มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง.. แต่งงานไม่นานก็มีลูก เมื่อลูกคลอดแล้ว.. เพราะต้องทำงานจึงเอาลูกให้แม่ที่บ้านช่วยเลี้ยง แต่ไม่นาน แม่ก็ไม่สบายอีก เลยต้องให้ป้าที่หมู่บ้านในชนบทเลี้ยงดู เด็กเรียบร้อยมาก กินอิ่มก็นอน นอนอิ่มก็กิน ตอนอากาศเย็น ป้าก็ให้เด็กนั่งตากแดดหน้าบ้าน ตอนร้อนก็ใส่รถเข็นไปหลบแดดใต้ต้นไม้ใหญ่ ดูคนเดินผ่านไปมา เด็กไม่เคยร้องไห้งอแง ..พอถึงวัยเรียน พ่อแม่ก็เอากลับเมืองหลวง ไม่คิดเลยว่า ตอนนี้ ป.3 แล้ว เด็กยังไม่คุ้นเคยชีวิตในเมืองเลย คิดถึงแต่อยากไปวิ่งเล่นในท้องทุ่ง ไม่ชอบเรียน เรียนรู้ช้า ไม่ตั้งใจ ขาดความกระตือรือร้น แม่เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับการขาดสมาธิ ก็เลยไปปรึกษาหมอ ให้ตรวจเช็คระบบประสาท แม่เด็กบอกว่า พ่อแม่เรียนถึงระดับปริญญาเอกทั้งคู่ เรื่องไอคิวเด็กน่าจะไม่มีปัญหา แต่อยากรู้ว่าสมองเด็กมีปัญหาหรือเปล่า.. หมอได้ยินชีวิตวัยเด็กของเด็กน้อยก็รู้สึกเสียดาย เพราะเมื่อปี 1995 มีการวิจัยที่สำคัญมากออกมาว่า “ความมากน้อยของการได้ยินจากคนพูดคุยกันของเด็กก่อนวัย 3 ขวบ มีผลต่อไอคิวของเด็กมาก” การวิจัยนี้ค้นพบว่า ในชีวิตประจำวัน… Continue reading อยากให้ลูกพูด . . ก็ต้อง”พูด”กับลูกเยอะๆ